Tegen achten stroomt de kerk vol. Ruim 500 mensen vinden een plekje. Dan wordt een woord van welkom gesproken. Een welkom met dank aan de adviseur, de orgelmakers, de vrijwilligers en iedereen die meegewerkt heeft.
Daarna is het woord aan orgelmaker Menno Kaat die trots is op het orgel dat hier staat maar niet minder op zijn medewerkers. Na zijn verhaal overhandig hij aan één van de vrijwilligers het wapen van de kerk. Deze zal een plaats krijgen op het orgel.
Gert Oldenbeuving vertelt over het het gebruik en de mogelijkheden van het orgel. "Er is geschiedenis geschreven. Het orgel staat weer op zijn oorspronkelijke plaats". Nee niet in Zwolle maar wel weer in een Neogotische kerk. In vogelvlucht worden de registerfamilies voorgesteld, de prestant, fluiten, strijkers en tongwerken. Dan is het moment daar waar iedereen voor gekomen is. Toon Hagen speelt een aantal werken uit de franse romantiek en en eigen werk. De basiliek wordt "bewierookt" met klanken, met muziek. Overweldigend en dan ook weer heel zacht en teruggehouden.
Een prachtig instrument van Joseph Adema, en prachtig werk van de orgelmakers. Met eerbied voor de Adema is er aan gewerkt. Daarom heeft men twee oorspronkelijke registers, de Unda Maris en de Sexquialter weer terug geplaatst.
Als iedereen de kerk uitloopt nagenietend van het concert gaat Jan de trap op naar de koorzolder. Onder zijn arm het wapen. Zijn belofte gaat hij waarmaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten