Prière

Hij is al een tijdje klaar. Recent is er nog weer over geschreven. Begin juni is de cd Prière gepresenteerd waarop Toon Hagen het Ademaorgel bespeeld. Centraal staat het orgelwerk van Henk Klop (De profundis) daarnaast speelt Toon werken van Franck, Saint-Saëns en Andriessen. De cd mag met recht een visitekaartje genoemd worden. Dat geld niet alleen voor de firma Kaat en Tijhuis die dit instrument stijlvol gerestaureerd heeft. Ook is het een visitekaartje voor de organist Toon Hagen. Een citaat uit een van de recenties: "Het spel van Toon Hagen kenmerkt zich door rust, technische verfijning (mooi legato) en veel emotie." Over de opname wordt o.a. het volgende geschreven: "De opname laat het orgel mooi in de ruimte horen, terwijl je toch alle details kunt waarnemen." Dat orgelminnend Nederland dit beaamd blijkt wel uit het feit dat de cd inmiddels uitverkocht is. Momenteel wordt door B&A audio een tweede persing voorbereid.

Ere wie ere toekomt

Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen aan dit orgel. De één werd er voor betaald en de ander deed het voor nop. Maar allemaal met hetzelfde doel. Zij hebben het orgel weer op zijn plaatst gezet!

We hebben de rode loper voor U uitgelegd

De rode loper wordt altijd uitgelegd als er belangrijke gasten komen. Dat wilde het parochie bestuur benadrukken. De gasten van vanavond zijn voor hun belangrijk! Naast de vrijwilligers, de orgelmakers, speciale genodigden en parochianen was er ook voor de orgelliefhebbers uit de regio en daarbuiten een warm welkom. In de tuin van de pastorie werden de gasten voorzien van koffie en en hapje en een drankje. Terwijl de klanken van het carillon vanuit de toren over de gasten dwarrelt.


Tegen achten stroomt de kerk vol. Ruim 500 mensen vinden een plekje. Dan wordt een woord van welkom gesproken. Een welkom met dank aan de adviseur, de orgelmakers, de vrijwilligers en iedereen die meegewerkt heeft.


Daarna is het woord aan orgelmaker Menno Kaat die trots is op het orgel dat hier staat maar niet minder op zijn medewerkers. Na zijn verhaal overhandig hij aan één van de vrijwilligers het wapen van de kerk. Deze zal een plaats krijgen op het orgel.


Gert Oldenbeuving vertelt over het het gebruik en de mogelijkheden van het orgel. "Er is geschiedenis geschreven. Het orgel staat weer op zijn oorspronkelijke plaats". Nee niet in Zwolle maar wel weer in een Neogotische kerk. In vogelvlucht worden de registerfamilies voorgesteld, de prestant, fluiten, strijkers en tongwerken. Dan is het moment daar waar iedereen voor gekomen is. Toon Hagen speelt een aantal werken uit de franse romantiek en en eigen werk. De basiliek wordt "bewierookt" met klanken, met muziek. Overweldigend en dan ook weer heel zacht en teruggehouden.


Een prachtig instrument van Joseph Adema, en prachtig werk van de orgelmakers. Met eerbied voor de Adema is er aan gewerkt. Daarom heeft men twee oorspronkelijke registers, de Unda Maris en de Sexquialter weer terug geplaatst.


Als iedereen de kerk uitloopt nagenietend van het concert gaat Jan de trap op naar de koorzolder. Onder zijn arm het wapen. Zijn belofte gaat hij waarmaken.

Het klinkt er mooier dan ooit

Zaterdagmorgen was het een drukte van belang. Diverse orgelliefhebbers hebben het orgel eens aan de tand gevoeld. Onder hen was Peter Sneep, redacteur van het Nederlands Dagblad. Hij had een gesprek met Menno Kaat en BertJan van der Weerd en zette hun woorden in tekst om.
Het resultaat was afgelopen maandag in de krant te lezen en voor wie hem niet heeft kan op het web terecht.

3 kilometer

Iedereen werkt op zijn of haar manier mee aan het orgel. Zo heeft de pastoor zijn garage beschikbaar gesteld als opslagloods voor het pijpwerk. Er wordt vandaag weer het nodige naar het orgelbalkon gebracht. Nog even de juiste roosters er bij zoeken. Inmiddels staat de lade van het hoofdwerk vol.


Op het orgelbalkon is het een drukte van belang. Met man en macht, niemand wordt gespaard, is men bezig om het orgel af te krijgen. Ogenschijnlijk lijkt het al wat maar.... er is nog genoeg te doen. Zo moet er nog een deel pneumatiek leidingen aangebracht worden. Als alles geplaatst is dan zit er ruim 3 kilometer buis in. Omdat het front verlengt is komt er aan de onderkant een dubbele eiken lijst. De indeling is ook anders dan in de Zwolse situatie. Tegen de kerkmuur liggen de beide zwelkasten daarvoor ligt het hoofdwerk, in Zwolle lag het hoofdwerk tussen het positief en het recit. Dat betekend dat er een nieuwe bediening van de jalouzienen moet komen. Kortom er is nog een hoop te doen.


Beneden in de kerk worden alvast de nieuwe delen van de kas, die met beits op kleur gebracht zijn, in de was gezet. Even doorwerken van 's middags wordt iedereen weer de kerk uitgejaagd door de intoneurs. Dan is de kerk hun domein!

....een koperen staart

Als ik via een zijdeurtje de kerk binnen loop is het opvallend stil. Ik volg de uitgesleten treden van de trap naar boven. Als ik boven kom is de drukte die vorige week nog op het orgelbalkon heerste voorbij, rust en stilte is nu het toverwoord. Achter uit de speeltafel komt een geweldige koperen staart. In het orgel waaiert alles uit. Nieuwe pneumatiek buizen vormen de verbinding tussen toets en ventiel. Aan beide kanten van de speeltafel ligt het pijpwerk klaar. Onder de windlade van het hoofdwerk staat de grote balg voor het hoofdwerk en het pedaal, daarachter één voor het positief en één voor het recit. Ze vormen een sterk contrast met de nieuwe grenen windkanalen.


Het hoofdwerk wordt langzaamaan gevuld, inmiddels staan er 6 stemmen in. De pijpen van de octaaf worden aangegeven en krijgen hun eigen plaats in het pijpenrooster. Op de laden van het pedaal staan de grote 16 vts houten pijpen van de Contrabas. Achter de speeltafel ligt een plank over het pedaal en staat een stoel klaar voor de "artiest". Niet gebruikelijk maar in deze fase natuurlijk heerlijk werkbaar voor de intoneur en de stemmer.


In het kerkportaal staan de bekers van de tongwerken en in de kerk ligt de Bourdon van het positief te wachten totdat het hun beurt is.

Dat was er weer één

Terwijl de orgelmakers op het balkon druk bezig zijn met de aanleg van nieuwe pneumatiek buizen klinkt in de kerkruimte de sonore toon van de Vioolprestant. Achter in de kerk is een kleine intonatieruimte ingericht. De pijpen worden één voor één onder handen genomen. Deukjes worden weggeklopt, de stemrollen worden bijgewerkt, waar nodig worden ophanghaken opnieuw aangebracht en wordt het stof van jaren wordt weg geborsteld. De intoneur zet de pijp aan zijn lippen en laat de pijp spreken. De toon vult de kerk en met een tevreden gebaar wordt de pijp aan de kant gezet. Dat was er weer één.